Dokument wydano na druku Wydziału Szkolnictwa Zawodowego Departamentu Kadr Ministerstwa Przemysłu. Na obu stronach świadectwa wzdłuż krawędzi dekoracyjne obramowanie w formie dwóch linii (grubszej i cieńszej) w kolorze czarnym. Na awersie w nagłówku widnieje godło Polski Ludowej. Niżej, z lewej strony, numer świadectwa. W centralnej części świadectwa wyśrodkowaną czcionką umieszczono nazwę szkoły, imię i nazwisko ucznia wraz z jego datą urodzenia oraz ukończoną klasą.
W dolnej połowie strony pierwszej i na stronie drugiej wymieniono przedmioty z ocenami, które podzielone na trzy grupy: a. przedmioty ogólnokształcące, b. przedmioty związane z zawodem,
c. przedmioty zawodowe. Poniżej tej listy informacje: o sprawowaniu, nieobecnościach (niewypełnione) oraz promocji do klasy drugiej. W dolnej części data i miejsce wydania dokumentu wraz z podpisami (nieczytelnymi) opiekuna klasy i dyrektora szkoły oraz odcisk okrągłej pieczęci
z nazwą szkoły w kolorze bordowym. Świadectwo wypisane ręcznie atramentem w czarnym kolorze.
Po wojnie w rejonie Bierunia w szybkim tempie rozwijał się przemysł na dużą skalę. Dotychczasowe nauki rzemiosła u mistrza przestały być wystarczającym sposobem na wyuczenie fachowców.
Z inicjatywy zrzeszonych bieruńskich rzemieślników rozpoczęto na nowo organizować kursy dokształcające. Jeden z takich kursów prowadziła również Wytwórnia „Lignoza” (dzisiaj NITROERG S.A.) w budynku Szkoły Powszechnej w Bieruniu Starym (obecnie Szkoła Podstawowa Nr 1 przy
ul. Krakowskiej). W roku szkolnym 1945/46 rozpoczęła swoją działalność Szkoła Przemysłowa Wytwórni Lignoza. W kolejnym roku nadano jej nowy kształt oraz nazwę – Gimnazjum Przemysłowe Wytwórni Lignoza.
W szkole tej, oprócz lekcji poświęconych nauce przyszłego zawodu, uczniowie uczęszczali na zajęcia ogólnokształcące: z języka polskiego, angielskiego, religii, historii czy ćwiczeń cielesnych. Wysiłki uczniów oceniano wg skali czterostopniowej: bardzo dobry, dobry, dostateczny, niedostateczny.
Menu
Menu
